راه اندازی داخلی آنالوگ و هایبرید بر روی سانترال ۸۲۴ (جلسه ۹)

آموزش نهم-بخش اول: راه اندازی داخلی آنالوگ و هایبرید بر روی سانترال ۸۲۴

در این قسمت از آموزش به معرفی سانترال ۸۲۴ و کارت های آن، می پردازیم و با راه اندازی داخلی آنالوگ و هایبرید، کار با پست مخابراتی و راه اندازی داخلی ها و خط های شهری با سانترال ۸۲۴ آشنا می شویم.

سانترال TES824  و کارت های آن

اگر درب دستگاه را باز کنید، کارت اصلی دستگاه را می بینید که سه خط شهری ورودی دارد و هشت خط داخلی آنالوگ یا هایبرید را می تواند برای شما راه اندازی کند.

 روی این کارت، یک کارت سه به هشت دوم نیز می تواند نصب شود. کارت سه به هشت دوم دقیقاً سه خط شهری دیگر و هشت داخلی آنالوگ یا هایبرید را می تواند برای شما راه اندازی کند.

اما کارت سوم دیگری که روی دستگاه قرار می گیرد فقط دو خط شهری و هشت خط داخلی آنالوگ را می تواند راه اندازی کند. دقت کنید که کارت سوم، داخلی هایبرید را برای شما راه اندازی نمی کند.

در قسمت پایین دستگاه سانترال TES824 ، سه جای اسلات داریم که سه عدد کارت در آنها قرار می گیرند.

کارت کالر آیدی سانترال ۸۲۴

کارت کالر آیدی نیز کارت دیگری است که هر اسلات می تواند ساپورت کند. به عنوان مثال، سه خط شهری یا همان سه تای اول که روی مین دستگاه یا کارت اصلی است، نیاز به یک کارت کالر آیدی دارد که در این اسلات ها قرار می گیرد و کالر آیدی را روی تلفن های شما نمایش می دهد.

اگر کارت دوم را نصب کنید، اسلات کالر آیدی روی دستگاه ندارد و کالر آیدی آن به صورت جداگانه نصب می شود.

پس روی سانترال ۸۲۴ ، سه کارت کالر آیدی می توانیم نصب کنیم.

کارت دیزا سانترال ۸۲۴

جای یک کارت دیزا برای کارت دوم در دستگاه وجود دارد که بصورت همزمان پخش می شود. همانطور که میدانید سانترال ۸۲۴ بصورت اولیه یک پیغام دیزا را بصورت همزمان پخش می کند.

کارت صندوق صوتی

در قسمت سمت راست دستگاه، یک کارت نصب شده که کارت صندوق صوتی است. اگر به اطلاعات بیشتری نیاز داشتید به ویدیو های رایگان موجود در سایت مراجعه کنید.

درباره ی سانترال ۸۲۴، ویدئو های متعددی روی سایت پی بی ایکس شاپ قرار گرفته که دانلود آن ویدئو ها بصورت رایگان و پکیج آموزشی دردسترس است و با مراجعه به آنها می‌توانید آموزش های لازم را در خصوص این دستگاه سانترال ببینید و سناریوهای موجود در پروژه ها را اجرایی کنید.

راه اندازی داخلی آنالوگ و هایبرید

اگر دقت کنید می بینید که در قسمت بالای دستگاه  سه عبارت با کلمه co نوشته شده است:

• CO1
• CO2
• CO3

که سه خط شهری به صورت پیش فرض به آن  وصل می شود.

Jak 1 تا Jak 8 نیز به صورت پیش فرض ۸ داخلی آنالوگ یا هایبرید را همانطور که قبلاً گفتیم می تواند راه اندازی کند.

دوره آموزش سانترال پاناسونیک و ایزابل (سیپ سرور)

کابل خطوط داخلی و شهری چگونه متصل شده اند؟

کابل خطوط شهری و داخلی از دستگاه به پست مخابراتی می رود و این کابل را باید به پست مخابراتی متصل کنیم تا بتوانیم یک داخلی را راه اندازی کرده یا  یک خط شهری را انتقال بدهیم. 

دستگاه ۸۲۴ یک چراغ ال ای دی دارد که وضعیت فعال بودن یا روشن بودن سانترال را به ما نشان می‌دهد. یک کلید پاور در سمت چپ وجود دارد که اگر آن را روشن کنیم، چراغ دستگاه به رنگ سبز در می آید و در عرض چند ثانیه دستگاه به طور کامل بالا می آید. پس از اینکه چراغ سبز شد می‌توانید داخلی ها را راه اندازی کنید و خط شهری را به سانترال وصل کنید.

 راه اندازی یک داخلی روی سانترال ۸۲۴

ابتدا فرض کنید بخواهیم یک تلفن آنالوگ را راه اندازی کنیم. برای این کار، سر سوکت rj11 را در Jak 1 یا ۸ قرار می دهیم تا تلفن آنالوگ من راه اندازی شود.

جک ۱ تا ۸، هر کدام می تواند یک داخلی باشد. به صورت پیش فرض، جک ۱ داخلی ۱۰۱، جک ۲، داخلی ۱۰۲ و جک ۳ نیز داخلی ۱۰۳ است و به همین ترتیب تا جک  ۸ که داخلی ۱۰۸ است، ادامه پیدا می کند.

با برنامه‌ ریزی می توان این داخلی ها را تغییر داد یا برای استفاده از خطوط شهری روی آنها دسترسی ایجاد کرد. این مباحث برنامه ریزی در آموزش بعدی مطرح خواهد شد.

پس اگر در شرکتی این مدل دستگاه وجود داشته باشد و چند داخلی در نزدیکی همین سانترال باشد، به راحتی می توانید با سیم های تخت پاناسونیک، آنها را راه اندازی کنید.

البته راه اندازی مستقیم، روش استانداردی نیست و بهتر است حتماً از پست مخابراتی استفاده کنید.

برای راه اندازی داخلی هایبرید، هر چهار رشته سیم باید وصل باشند چون داخلی هایبرید همانطور که شما می دانید هم به بوق نیاز دارد هم به دیتا.

همانطور که گفتیم، بوق روی زوج وسط انتقال پیدا می کند و دیتا روی زوج های کناری

سر سوکت rj11 را روی هر کدام از جک ها قرار بدهیم در همان لحظه، تلفن هایبرید راه اندازی می شود و اگر اسپیکر را روشن کنیم صدای بوق داخلی  شنیده می شود.

به صورت پیش فرض وقتی داخلی سانترال ۸۲۴ را نصب می کنید، روی هر داخلی هایبرید، ۸ کلید حافظه اول آن، هشت خط شهری است.

گفتیم که خط شهری را روی سانترال ۸۲۴ با co می شناسیم و اولی را که وصل کنیم، چراغ سبز می شود که نوشته co1 وبه همین ترتیب تا co8 می رود.

 البته اگر به سانترال هیچ خط  شهری وصل نباشد، قاعدتاً هیچ بوقی را هم نمی شنویم. به عنوان مثال اگر کارت دوم را روی دستگاه نصب نکرده باشید فقط co1 و ۲ و ۳ را داریم. پس اگر روی خط شهری ۴ برویم، اتصالی برقرار نیست.

تنها درصورتیکه، کارت دوم را نصب کنیم، خطوط شهر co 4,5,6 هم فعال می شود و ۷,۸ نیز زمانی فعال می شود که شما کارت سوم را نصب کنید.

 همانطور که دیدید سانترال ۸۲۴ را به همین راحتی می توان با سیم تخت پاناسونیک راه اندازی کرد اما این راه اصولی نیست. راه اصولی و استاندارد مخابراتی این است که قاعدتاً باید از پست های مخابراتی استفاده کنید، مگر در شرکتهایی که دو الی چهار داخلی دارند که واقعاً لزومی ندارد که برای پست  مخابراتی هزینه کنیم ولی برای شرکت هایی که بیشتر از ۷ الی ۸ داخلی دارند، پیشنهاد ما این است که حتماً از پست مخابراتی استفاده کنید.

هرسوالی که داری در انجمن مطرح کن

 راه اندازی داخلی ها با پست مخابراتی

اگر بخواهید داخلی هایبرید را از طریق پست مخابراتی راه اندازی کنید و خط شهری را هم به دستگاه انتقال بدهید نیاز به کابل دارید.

در دوره جامع زیرساخت مخابراتی به طور کامل سانترال ۸۲۴، سانترال TDA TDE , NS را نصب کردیم و سیم کشی ها و کار با پست مخابراتی را آموزش دادیم.

مطالبی که با جزئیات در آموزش ها گفتیم، در اینجا مرور می کنیم:

انتخاب کابل مناسب

ابتدا باید کابل ارتباطی بین سانترال تا پست را برقرار کنیم که بتوانیم خطوط شهری را از پست به سانترال انتقال بدهیم و جک ها که داخلی های ما هستند از سانترال به سمت پست هدایت بشوند.

 ابتدا به یک کابل ارتباطی یا چند کابل ارتباطی نیاز داریم. انتخاب کابل، بستگی به عوامل زیر دارد:

• روش انتقال
• تعداد پورت ها
• تعداد زوج ها
• مدل دستگاه سانترال

با توجه به این موارد، کابل انتقال ارتباطی را باید انتخاب کنید که ده زوج، بیست زوج یا ۵۰ زوج باشد.

به عنوان مثال، در سانترال ۳ به ۸، دو تا کابل ده زوج کفایت می‌کند مگر اینکه کارت های دو و سه نیز روی آن نصب باشد که در اینصورت، نیازی به کابل بیشتری دارید.

 کار کابل های ارتباطی این است که خطوط شهری را از پست مخابراتی به co 1,2,3 روی سانترال می فرستند و همچنین داخلی های دستگاه را که فعلاً از ۱ تا ۸ است را به پست مخابراتی انتقال می دهد.

وظیفه ما ابتدا انتقال کابل ها سپس رانژه کردن و در نهایت راه اندازی داخلی ها روی پست است.

فرض کنید یک کابل دقیقاً ۱۰ زوج داریم که طبق استاندارد با سفید آبی شروع شده و تمام زوج ها را طبق توضیحاتی که در آموزش های قبلی گفتیم به همدیگر تاباندیم تا اشتباه نشود.

با زوج سفید آبی شروع می کنیم و سفید آبی را وصل می کنیم به یک سرجک rj11 و سپس به پین های ۲ و ۳ متصل شده است. چون، این سر جک فقط و فقط یک خط شهری را را به سانترال انتقال می دهد ما می‌خواهیم یک خط شهری آنالوگ به سانترال ۸۲۴ انتقال بدهیم.

 ساختار سانترال ۸۲۴ چه tem824 یا tes824 به این صورت است که بوق شهری باید روی پین های ۲ و ۳ به co1 تا co3 متصل شود. ساختار این سانترال به این صورت است و یک استاندارد هم است و اگر جایی هم که ندانیم یا حتی منوآلش را هم نداشته باشیم به این صورت ما سیم کشی را انجام می دهیم.

 پس روی دستگاه ۸۲۴ برای co 1 تا ۳ باید بوق را روی پین های ۲ و ۳ ارسال کنید. دقیقاً عین داخل های آنالوگ. پس اگر روی سفید آبی یک بوق ارسال کرده و به co1 وصل کنیم، دقیقاً خط شهری ۱ به دستگاه متصل می شود.

استاندارد رنگ بندی کابل مخابراتی

 برای اتصال خطوط بعدی باید طبق استاندارد رنگ بندی اقدام کنید، یعنی:

سفید آبی

سفید نارنجی 

سفید سبز

قرمز آبی

قرمز نارنجی 

قرمز سبز

قرمز قهوه ای

و در نهایت قرمز طوسی

اگر جک ۱ را بصورت فول وصل کنیم یعنی هر چهار سیم آن را وصل کرده باشیم، پس روی جک یک، سفید قهوه ای را در وسط گذاشتیم یعنی روی ۲,۳ و سفید طوسی را بعنوان دیتا در نظر گرفتیم که روی پین های یک و چهار هستند.

برای انتخاب رنگ سیم ها از استاندار مشخصی پیروی می کنیم که طبق آن، همیشه زوج اول برای آنالوگ و زوج بعدی برای دیتا در نظر گرفته می شود.

مثلاً بعد از سفید سبز، اولین رنگ، سفید قهوه ای است. بنابراین، سفید قهوه ای را به آنالوگ یعنی به دو و سه سرجک rj11 وصل می کنیم و یک و چهار می‌شود دیتا که سفید طوسی را به آن وصل می کنیم.

 اگر بخواهید داخلی بعدی را راه اندازی کنید، باید از قرمز آبی استفاده کنید که بعد از سفید طوسی است. پس قرمز آبی را دوباره در دو پین وسط قرار داده و قرمز نارنجی را دو طرف آن قرار می دهیم.

اگر در هر پروژه ای، همه همکاران استاندارد کار کنند دیگر نیازی نیست که درب دستگاه را باز کنید چون اگر طبق استاندارد انجام شده باشد دقیقاً می دانید که رنگ بندی ها و در واقع این سر جک ها به چه صورتی به دستگاه متصل شده است.

البته فرقی نمی کند که شما مثلاً سفید آبی را از Co1 شروع کردید یا از جک ۱ به بعد. برخی از همکاران برای خطوط شهری یک کابل جداگانه می گذارند و برای خطوط داخلی هم به کابل جداگانه در نظر می گیرند که این هم  یک راه مناسب است.

 بنابراین، استانداردی وجود ندارد که کابل حتماً باید از جک شروع بشود یا اینکه از co. اما معمولاً با سفید آبی که زوج اول است، از خط شهری شروع می کنیم و به ترتیب پیش می رویم و دوباره جک ها را پانچ می‌کنیم تا آخرین جک  که تمام پورت ها به پست مخابراتی وصل شود.

به طور کلی، می توانید کابل های مخابراتی را طبق استاندارد و شمارش رنگها از ابتدا وصل کنید.

نکاتی برای راه اندازی داخلی ها روی دستگاه سانترال ۸۲۴

دقت کنید که برای خطوط شهری فقط کافی است دو و سه را وصل کنیم و این طبق منوآل خود دستگاه است که پاناسونیک تاکید کرده اگر فقط روی دو و سه، برق را ارسال کنید، خط شهری یک، وصل می شود و یک استاندارد کلی است پس دیگر نیازی نیست که دیتای آن را وصل کنید.

اگر دیتا را وصل کنید، فقط زوج سیم های کابل را بیهوده استفاده کردید و در واقع هیچ نقشی در برقراری ارتباط ندارد. از آنجاییکه هدف ما این است که با حداقل زوج سیم بتوانیم تمام پورتهای سانترال را به پست مخابراتی انتقال دهیم، این پورت ها را کابل کشی نمی کنیم.

 اگر تمام کابل ها وصل کردید و در نهایت یک زوج برای شما ماند باید آن را روی سرجک داخلی هایبرید، به دو و سه وصل کنید چون تلفن های هایبرید بدون دو و سه اصلاً کاربردی ندارند.

روی دستگاه ۸۲۴ یا می توانیم داخلی آنالوگ را راه اندازی کنیم یا داخلی هایبرید، پس اگر ما یک زوج سیم داشته باشیم و با آن دیتا را انتقال بدهیم به پست مخابراتی، عملاً هیچ کاربردی نخواهد داشت اما اگر روی دو و سه بگذاریم، حداقل می توانیم یک تلفن آنالوگ را راه اندازی کنیم.

 بنابراین در نهایت، اگر یک زوج باقی ماند فقط بوق را انتقال بدهید و اگر دو زوج باقی ماند، هم بوق هم دیتا را انتقال بدهید.

کار با پست مخابراتی چندان سخت نیست. پشت پست همان کابلی که از سانترال آمده دیده می شود. مثلا اگر یک کابل ده زوجی از سانترال کشیده شده باشد، دقیقاً پشت ترمینال قهوه ای دیده می شود که طبق استاندارد از co1 تا jak4 یا با آن مرتبط شده است.

با همین کابل ده زوجی می توان به عنوان کابل ارتباطی تا سانترال، هم خط شهری و هم داخلی ها را روی ترمینال دریافت کرده و به سانترال ارسال کنیم.

پس این کابل، همان کابل ارتباطی می ‌شود که روی ترمینال طبق استاندارد پانچ شده است. که ترتیب رنگ های یک کابل ده زوجی می شود:

سفید آبی

سفید نارنجی

سفید سبز

سفید قهوه ای

سفید طوسی

قرمز آبی

قرمز نارنجی

قرمز سبز

قرمز قهوه ای

قرمز طوسی

پس شما باید همه کابل ها را روی ترمینال، به روش استاندارد پانچ کنید.

قبلا گفتیم که کابل ها حتماً باید روی ردیف بالا پانچ شود و ردیف پایین معمولاً مخصوص سیم رانژه است. زمانی که شما میخواهید یک خط شهری یا یک داخلی را به یک ترمینال دیگر انتقال بدهید، از سیم رانژه در ردیف پایین استفاده می کنید.

تا اینجا متوجه شدید که این کابل ده زوجی، کابل ارتباطی ما است و ارتباط سانترال با پست از طریق این کابل برقرار است.

از گوشی تست که اسپیکر دارد استفاده می کنیم و سیم تخت این گوشی را به فیوز وصل می کنیم. فیوز را از قبل باید آماده کنید که در عیب یابی از این فیوز استفاده می شود.

 در دوره ی جامع زیر ساخت مخابراتی، به طور کامل در مورد نحوه ی عملکرد این فیوز ها و  تمام راهکارهایی که شما نیاز دارید برای عیب یابی یا راه اندازی انواع داخلی ها بصورت عملی صحبت کردیم و آن را اجرا کردیم.

در این دوره آموزشی، انواع داخلی ها  نیز راه اندازی کرده ایم و انواع روش های عیب یابی که بصورت کاملاً تجربی است را در آن دوره اجرا کرده ایم.

 در دوره جامع زیرساخت مخابراتی، از صفر و بطور کامل تمام کابل ها را نیز روی پست مخابراتی پانچ کردیم و رانژه ها را نیز انجام دادیم.

پس اگر به اطلاعات بیشتری نیاز داشتید می توانید ویدیوهای آموزشی این دوره را در سایت پی بی ایکس شاپ، مشاهده کنید.

در نهایت، فیوز را به تلفن تست وصل می کنیم یعنی زوج وسط که می شود دو و سه روی سر جکی که روی پست قرار دارد را به پلیت وسط فیوز وصل می کنیم.

حالا اگر به یک بوق شهری متصل کنیم و گوشی را در حالت اسپیکر بگذاریم، خط شهری را به ما نشان میدهد. این مراحل را در آموزش های قبلی انجام دادیم.

 در اینجا یک ترمینال داریم که ترمینال ارتباطی سانترال ۸۲۴ با پست مخابراتی است.

 نکته: برای نصب سانترال ۸۲۴ در عمل، حداقل، دو یا سه ترمینال شما اشغال می شود اما چون روش کار با آنها فرقی نمی کند آموزش را روی یک ترمینال دنبال می کنیم.

کاربرد فیوز

با استفاده از فیوز می توانیم تشخیص بدهیم که هر کدام از پورت های روی پست مخابراتی آیا بوق یا دیتا دارد یا خیر. همچنین با فیوز می توانیم به سرعت تشخیص بدهیم که هر پورت درست کار می کند یا خیر.

طبق آنچه که در مراحل قبل گفتیم، سفید آبی که پورت شماره ۱ می شود، خط شهری است که در سانترال با co1 می شناسیم. قاعدتاً باید بوق از طریق خط شهری، روی این خط  فرستاده شود تا به سانترال وارد شده و خط تلفن راه اندازی شود. پس، قبل از اتصال این خطوط به خط شهری، co1 تا co3 هیچ بوقی ندارد.

سپس روی شماره های بعدی به ترتیب زیر باید بوق داخلی آنالوگ داشته باشیم:

شماره ۴ و ۵، جک شماره ۱ (۲ داخلی آنالوگ، یک تلفن هایبرید)

 شماره ۶ و ۷، جک شماره ۲ (۲ داخلی آنالوگ، یک تلفن هایبرید)

شماره ۸ و ۹ جک شماره ۳  (۲ داخلی آنالوگ، یک تلفن هایبرید)

شماره ۱۰ جک ۴ که فقط می‌تواند یک داخلی آنالوگ را برای شما راه اندازی کند.

به عنوان مثال،، ۴ و ۵ با همدیگر می توانند یک تلفن هایبرید را برای شما راه اندازی کنند اما ۴ به تنهایی می تواند فقط بوق داشته باشد و تلفن آنالوگ راه اندازی کند.

بنابراین، اگر گوشی تست را از طریق فیوز روی هر کدام بگذارم، به ترتیب زیر، بوق های روی جک یک تا چهار را روی پست و ترمینال دریافت می کنیم:

 ۴ ، بوق داخلی جک ۱

 ۵ دیتای جک ۱

 ۶ بوق جک دو

 ۷ دیتای جک دو

 ۸ بوق جک ۳

۹ دیتای جک ۳

 ۱۰ بوق جک چهار

به این ترتیب، تشخیص بوق و دیتا با فیوز به سرعت امکان پذیر می شود.

حالا شما فرض کنید که آن سمت سانترال را که همکارتان سیم ها را به سانترال وصل کرده، ندیدید.

بنابراین، با یک فیوز و یک گوشی تست به روش زیر می توانید تشخیص بدهید که کدام کابل به داخلی ها وصل شده و کدامیک به خط شهری:

 آن پورتی که بوق ندارد همان ورودی سانترال است که باید خط شهری به آن وارد شود.

آن پورتی که بوق دارد مربوط می‌شود به پورت های جک سانترال که باید به داخلی ها یا به تلفن های کارمندان متصل شود.

البته، تشخیص سریع در صورتی امکان پذیر است که کابل ها، استاندارد پانچ شده باشند. اگر استاندارد رعایت شده باشد با یک فیوز می توانید تشخیص بدهید که این ترمینال چه ترمینالی است، و کدام ها بوق هستند و کدام ها دیتا.

راه اندازی داخلی ها و خط شهری

ابتدا باید یک پریز تکی را به این صورت ببندیم که ابتدا روی قرمز و سبز، یک زوج سیم نصب کنید و روی زرد و مشکی هم یک زوج سیم.

حالا فرض کنید که این پریز، داخل اتاقی قرار دارد و می خواهید داخلی را روی آن راه اندازی کنید.

همانطور که گفتیم، قرمز و سبز مخصوص بوق هستند و به پین های  ۲ و ۳ وصل می شوند.

زرد و مشکی مخصوص دیتا هستند که به دو طرف سرجک rj11 یا همان شماره های یک و چهار وصل می شوند.

اگر تلفن هایبرید داشته باشیم، باید هر دو را وصل کنیم و اگر تلفن آنالوگ داشته باشیم، یک زوج کفایت می کند.

برای کار با زوج سیم ها از ابزارهای مختلفی استفاده می شود. به عنوان مثال قیچی کروز یا ابزاری که قلاب مانند  و با آن می ‌توانیم سیم هایی که داخل می ماند را در بیاوریم.

در پست مخابراتی، به هیچ عنوان شما زوج سیم ها و کابل ها را زیر قرار نمی‌دهید. زیر فقط مخصوص سیم رانژه است که در بخش قبلی در رابطه با آن صحبت کردیم.

این زوج سیم، کار فیوز را انجام می دهد، فیوزی را که ما این وسط می گذاریم دقیقاً مثل همین زوج سیم است که وصل می شود به ترمینال و گوشی تلفن، راه می افتد.

تفاوت فیوز در این است که هر بار نباید کابل ها را رانژه کنید. مثلاً اگر ۲۰۰ ترمینال داشته باشید نمی توانید برای هر کدام رانژه یا پانچ بکنید و دوباره زوج سیم را بردارید به ترمینال بعدی بزنید، برای تست کردن، ما از فیوز استفاده می کنیم که بتوانیم روی ترمینال ها حرکت کنیم و سریعاً بوق و دیتا را تشخیص بدهیم.

راه اندازی داخلی آنالوگ

 با انتقال یک زوج سیم، یک تلفن آنالوگ راه اندازی می شود که به جک ۱ یا همان شماره چهار و پنج متصل کردیم.

شماره ۶ و ۷ یعنی قرمز آبی و قرمز نارنجی می‌شود جک شماره ۲ که می توانیم روی آن هم یک تلفن راه اندازی کنیم.

اگر روی دستگاه سانترال هیچگونه برنامه ریزی انجام نشده باشد، طبق پیش فرض، جک ۱، داخلی ۱۰۱ است و جک ۲ داخلی ۱۰۲.

 حالا اگر با داخلی ۱۰۱، داخلی ۱۰۲ را شماره گیری کنیم، تلفن داخلی، زنگ می خورد و بالعکس.

پس به همین راحتی می توانیم دو داخلی را روی پست مخابراتی راه اندازی کنیم.

راه اندازی داخلی هایبرید

برای راه‌اندازی داخلی هایبرید نیز از ترمینال استفاده می کنیم. فرض کنید یک پریز تکی داریم و دو زوج سیم.

سپس یک کابل را که هر زوج آن را به همدیگر تاباندیم بر میداریم و رنگ های درست را روی ترمینال و پریز با قیچی کروز پانچ می‌کنیم.

به این ترتیب، دقیقاً پریز ما روی ترمینال آمده است.

اگر یک گوشی هایبرید با یک سیم تخت پاناسونیک که به آن متصل است داشته باشیم، می توانیم آن را روی پست، راه اندازی کنیم.

برای این کار، سیم تخت پاناسونیک را به پریز وصل می کنیم.

بنابراین، فرقی نمی کند کابل ده زوج باشد یا بیست زوج در هر صورت، ساختار همین است و روی یکی از ترمینال ها، کابل ها را وصل می کنیم.

ابتدا از دو سیم رانژه  استفاده می کنیم طبق صحبتی که کردیم گفتیم باید هم بوق و هم دیتا را از یک جک، انتقال بدهیم به کابلی که به پریز رفته است.

پس، اولین جک را پیدا می کنیم مثلاً شماره چهار و پنج، جک یک است.

سپس، ابتدا بوق را با سیم رانژه که سیم ارتباطی بین دو تا ترمینال است، می فرستیم.

اگر بوق و دیتا را بخواهید از یک ترمینال به یک ترمینال دیگر انتقال بدهید دقیقاً انتقال از ردیف پایین هر دو ترمینال انجام می شود. کار سیم رانژه همین است که یک بوق و دیتا را انتقال بدهد به یک ترمینال دیگر.

البته باید سیم رانژه را در قلاب قرار بدهید و حتماً باید از این قلاب ها، روی پست های مخابراتی استفاده کنید که کارتان مرتب باشد و یک آرایش زیبایی را به پست تان بدهید.

پس از اینکه بوق را انتقال دادید، و پانچ کردید، تلفن هایبرید شما روشن نمی شود زیرا به دیتا نیز نیاز دارد.

البته تلفن هایبرید با دیتا به تنهایی روشن می شود ولی بوق ندارد.

پس سیم رانژه دوم را روی ۵ پانچ می کنیم تا تلفن هایبرید فعال شود.

اگر اسپیکر را بزنیم، بوق را می شنویم.

 اگر دیتا به تنهایی وصل باشد، فقط ال سی دی تلفن هایبرید روشن می شود و می توانیم شماره گیری کنیم اما هیچ صدایی رد و بدل نمی شود.

پس در عیب یابی، یکی از راهکار ها همین است وقتی دیدید یک تلفن هایبریدی بوق ندارد مطمئن باشید که زوج وسط که همان سیم های دو و سه می شوند، قطع است. این زوج ممکن است روی پریز یا در سیم تلفن یا هر جای دیگری در مسیر انتقال، قطع شده باشد.

برای عیب یابی، بهتر است مرحله به مرحله عقب برویم تا ایراد کار را پیدا کنیم.

تفاوت بوق روی ترمینال ها

قبل از اینکه بخواهیم خط شهری را راه اندازی کنیم باید تفاوت بوق های آنالوگ و شهری را توضیح دهیم. درحقیقت، وقتی با فیوز کار می کنید باید بتوانید دیتا، بوق شهری و بوق داخلی را از هم تشخیص بدهید. تشخیص این موارد هم در عیب  یابی به کارتان می آید هم در راه اندازی اولیه.

برای تشخیص این سه بوق، می توانید از فیوز استفاده کنید. نوع بوق ها را می توانید در ویدئوی آموزشی بشنوید و تفاوت آنها را متوجه شوید.

ترمینالی که از خطوط شهری آمده ترمینالی است که مخابرات به ما تحویل داده و در پروژه‌های مختلف، همه ترمینال ها به یک رنگ نیست. بنابراین، این طور نیست که خطوط شهری را به ترمینال قهوه ای بزنند و سایر خطوط را به رنگ دیگر.

بنابراین، زمانیکه با فیوز روی ترمینال ها حرکت می‌کنید باید متوجه شوید صدای بوق کدام ترمینال، مربوط به خط شهری است و کدامیک مربوط به بوق داخلی است.

برخی از پورت ها ممکن است بوق نداشته باشند که باید به مرور زمان و کسب تجربه و مهارت تشخیص بدهید که مربوط به چه چیزی هستند. معمولاً از جنس کابل، رنگها و جهتی که کابل ها وارد پست شده می توان این موارد را تشخیص داد.

انواع ترمینال

به طور کلی، دو نوع ترمینال بیشتر نداریم. ترمینال های سفید و ترمینال های قهوه ای.

در ترمینال های قهوه ای، پورت بالا به صورت پیش فرض به پورت پایین وصل نیست و باید حتماً فیوز را ما بین آنها بگذارید تا وصل شود.

اما در ترمینال سفید، این دو پورت به صورت پیش فرض وصل است.

چرا از ترمینال قهوه ای برای خطوط شهری استفاده می شود؟

ترمینال قهوه ای فقط برای امنیت بیشتر خطوط شهری مورد استفاده قرار می گیرد تا مثلاً اگر روی یکی از خط های شهری، به اشتباه کابل برق افتاده باشد، با اتصال مستقیم به سانترال، دستگاه ما نسوزد. به همین علت، روی ترمینال های شهری از ترمینال قهوه ای رنگ استفاده می کنیم که به صورت پیشفرض بالا به پایین وصل نیست و باید فیوز مابین آنها قرار گیرد تا امنیت این خطوط تامین شود.

راه اندازی خط شهری

راه اندازی خط شهری مثل داخلی های آنالوگ است و هیچ فرقی با آنها ندارد. ابتدا باید یک رانژه استفاده کنید تا بوق را انتقال دهید.

دقت کنید که کابل باید از قلاب بغل ترمینال رد شود و سپس شما می توانید آن را به هر کدام از خطوط شهری ۱ تا ۳ وصل کنید.

اگر خط شهری روی ترمینال قهوه ای باشد باید فیوز را قرار بدهید تا خط شهری کاملاً وصل شود. در حقیقت، فیوز بوق را از پورت بالا به پایین انتقال می دهد تا وارد co1 شده و درنهایت وصل شود به سانترال تا بتوانیم از طریق تلفن ها به آن دسترسی داشته باشیم.

طبق استاندارد، راه اندازی خطوط شهری را باید از یک ۱ شروع کنید و جلو برید اما در عمل می توانید به یک وصل نکنید ابتدا به دو یا به سه وصل کنید، در نتیجه فرقی نمی کند.

فقط باید دقت کنید به هر یک از این خطوط که وصل می کنید، در برنامه ریزی سانترال که در بخش بعدی می خواهیم در مورد آن صحبت کنیم، تنظیمات مربوطه را انجام بدهید و پورت های خطوط شهری که به سانترال وارد شده اند اما هیچ خط شهری به آنها متصل نیست را از روی سانترال دیسکانکت کنیم.

 دوستان این نکته که اگر خطوط شهری که به سمت سانترال می رود اما بوقی به آن وصل نیست حتماً باید از لحاظ نرم افزاری دیسکانکت بشوند، بسیار مهم است.

معمولاً اگر بخواهید از طریق داخلی هایی که به تلفن آنالوگ متصل هستند، به خط شهری ارتباط پیدا کنید از روی تلفن، عدد ۹ را شماره گیری می کنید. یعنی با عدد ۹ به خطوط شهری می توانید دسترسی پیدا کنید. البته روی تلفن های هایبرید امکان ارتباط مستقیم به خط شهری با یک دکمه نیز وجود دارد.

برنامه ریزی سانترال های ۸۲۴ به این صورت است که از بالا ترین خط شهری به شما دسترسی می دهد پس اگر روی co3 هیچ خط شهری به سانترال وصل نشده باشد و از روی نرم افزار نیز آن را دیسکانکت نکرده باشیم، وقتی  ۹را شماره گیری کنید خطی که هیچ خط شهری ندارد در اختیار کارمندان یا همکاران قرار می گیرد و آنها نمی توانند ارتباط یا تماس برقرار کنند.

جمع بندی

طی آموزش های ارائه شده، تمام مطالبی که برای شروع کار مورد نیاز شماست را آموزش دادیم و شما با ساختار کلی آشنا شدید. فقط باید مقداری وقت بگذارید و تمرین کنید.

اگر قصد دارید بصورت کاملاً حرفه ای کار کنید با تمام پست های مخابراتی ارتباط برقرار کنید و انواع روش های عیب یابی را یاد بگیرید حتماً دوره جامع زیر ساخت مخابراتی را تهیه کنید که کلی تجربیات و مطالب مفید داخل آن گفته شده که به کارتان می آید و می توانید در راه اندازی ها و عیب یابی ها اطلاعات کافی داشته باشید.

با آموزش های این دوره می توانید با انواع فیوز کار کنید، انواع کابل ها را و رانژه بندی کنید و به طور کامل کار با داخل پست های مخابراتی و موارد دیگر را فرا بگیرید.

برای کسب اطلاعات بیشتر در زمینه سانترال ، ویپ و شبکه با ما همراه باشید...

مقالات آموزشی سانترال پاناسونیک

ویدیوهای آموزشی رایگان

ما را در اینستاگرام دنبال کنید…