بررسی ساختار شبکه و موقعیت روتر در آن (جلسه ۶)

ساختار شبکه و موقعیت روتر در آن 

در این درس نامه ما قصد داریم که درباره ی ساختار شبکه و بررسی موقعیت روتر در شبکه با شما صحبت کنیم. ابتدا با هم ببینیم که ساختار شبکه چیست؟!

ساختار شبکه

در بخش قبلی، ما درباره ی تنظیمات اکانت با شما صحبت کردیم و حالا در بخش معرفی ساختار درست شبکه می باشیم. اگر خاطرتان باشد در درس نامه ی تنظیمات اکانت، ما یک اکانت با پسورد ۱۲ رقمی ساختیم. گفته بودیم که پسورد شما باید ۱۲ رقمی که در آن بزرگ و کوچک بودن حروف و علائم دیگر رعایت شده است را داشته باشیم.

ببینید دوستان، موضوع شبکه ی LAN و مسائل مربوط به آن، موضوعی است که به دوره ی+ network مربوط می شود. یعنی ما قبلاً هم درباره ی ساختار شبکه ی LAN به صورت کاملاً مفصل با شما صحبت کرده ایم.

ولی برای درک بهتر موضوع، ما قصد داریم که در ابتدای این درس نامه، مروری بر این پروسه داشته باشیم. اما قبلاً هم به صورت کاملاً دقیق درباره ی ساختار دو شبکه ی کنار هم و نحوه ی قرارگیری مودم و روتر و سایر تجهیزات، صحبت کرده بودیم. خب؛ برویم که با هم ببینیم:

ببینید همین ابتدای توضیحات، خدمتتان عرض کنیم که ما هنوز درباره ی نحوه ی راه اندازی اینترنت برای شبکه مان صحبت نکردیم. این موضوع، یک موضوع کاملاً مفصل می باشد و در آینده به صورت مفصل درباره ی آن، صحبت خواهیم کرد.

در این درس نامه درباره ی ارتباطات فیزیکی و نرم افزار صحبت می کنیم.

به تصویر زیر نگاه کنید؛ همان طور که مشاهده می کنید، یک ابر در سمت چپ صفحه قرار دارد. ما می دانیم که این المان نشان دهنده ی اینترنت می باشد. می دانیم که اینترنت با استفاده از کابل های شبکه به روتر متصل می شود. طبیعتاً ما نمی توانیم زوج سیمی را که از مخابرات تحویل گرفته ایم، مستقیماً به روترمان وصل کنیم. طبیعتاً باید از یک مبدل استفاده کنیم. مبدلی که زوج سیم را می گیرد و کابل شبکه را به ما تحویل می دهد یا مبدل دیگری که فیبر نوری را می گیرد و پورت شبکه را به ما تحویل می دهد.

پس اگر از مخابرات سرویس می گیرید، عموماً به دو شکل اینترنت به شما تحویل داده می شود یا روی زوج سیم یا روی فیبر نوری!

برای زمان هایی که اینترنت از طریق فیبر نوری دریافت می شود، شما می توانید این فیبر نوری را به یک مودم فیبر نوری اتصال دهید و سپس یک کانکشن bridge بسازید و در نهایت آن را به یک روتر میکروتیک متصل نمایید. البته گاهی اوقات روتر میکروتیک یک ماژول فیبر نوری به صورت خودکار دارد؛ ما می توانیم خروجی فیبر نوری را مستقیماً به روتر متصل نماییم. در واقع دیگر نیازی به مبدل و مودم نداریم.

پس چه موقع از مودم استفاده می کنیم؟!

زمانی که بخواهیم زوج سیم را به کابل شبکه تبدیل کنیم و آن را به روتر وصل کنیم یا زمانی که فیبر نوری دریافت می کنیم و روتر، قابلیت اتصال مستقیم به فیبر نوری را ندارد و این جا باید حتماً یک مودمی وجود داشته باشد که فیبر نوری را به کابل شبکه تبدیل نماید. پس کار مودم چیست؟

اگر خاطرتان باشد، ما در دوره ی +network درباره ی مودم و روتر، خیلی صحبت کردیم. باز هم اشاره می کنیم که مودم در واقع همان مبدل می باشد. این مبدل، یک سر ورودی و یک سر خروجی دارد. عموماً در قسمت ورودی مودم، زوج سیم ها و یا فیبر نوری قرار می گیرد و در سمت مبدل، کابل شبکه!

پس مودم در واقع کارش، تبدیل یک زوج سیم و یا فیبر نوری به کابل شبکه می باشد. درباره ی کانفیگ مودم هم در دوره ی +network مفصلاً صحبت کردیم.

همیشه گفته بودیم که بهترین حالت برای یک مودم، این است که در حالت بریج قرار بگیرد و کانکشن pppoe روی روتر پیاده سازی شود. البته بحث بریج شدن مودم و راه اندازی کانکشن pppoe به تنظیمات اینترنت مربوط می شود که در بخش بعدی درباره ی آن صحبت می کنیم.

خب به سراغ ساختار اصلی برویم؛ داستان از این قرار است که اینترنت از طریق زوج سیم مخابراتی و یا فیبر نوری به مودم وارد شده و به صورت کابل شبکه از آن خارج می شود و به سمت روتر میکروتیک هدایت می گردد.

ببینید روتر میکروتیک می تواند یک اکسس پوینت هم باشد و اگر هم نبود، می توانیم از یک اکسس پوینت جداگانه استفاده نماییم.

بعد از روتر، سوئیچ ما قرار دارد. حالا تصور کنید که ما در این درس نامه دو شبکه ی LAN متفاوت با نتورک آی دی متفاوت در نظر گرفته ایم. مثلاً یک شبکه ی LAN و یک شبکه ی LAN2 نامیده می شود. حالا ما در شبکه ی ۱، یک سابنت و یک نتورک مخصوص را داریم. مثلاً ذکر کنید ۱۹۲.۱۶۸.۱۰.۰/۲۴می دانیم که سابنت ۲۴ یعنی سه بخش اول معرف network می باشند و حالا LAN2 با سابنت ۱۹۲.۱۶۸.۲۰.۰/۲۴  تعریف شده است.

برای شبکه ی اول که یک سیستم و یک تلفن و یک سرور دارد، آی پی های به ترتیب ۱۰.۱ و ۱۰.۲ را تعریف می کنیم. البته IP سرور را باید خارج از رنج  DHCP SERVER در نظر بگیریم. بنا بر این IP سرور LAN1 را ۱۰.۲۰۰ تعریف می کنیم. حالا برای شبکه ی LAN2 که دو سیستم داریم و یک تلفن به ترتیب آی پی های ۲۰.۱ و ۲۰.۲ و ۲۰.۳ را تعریف می کنیم.

هرسوالی که داری در انجمن مطرح کن

بررسی موقعیت روتر

خب ما متوجه شدیم که دقیقاً بعد از مودم، روتر ما قرار دارد که شبکه ها باز هم از طریق کابل شبکه به این روتر متصل می شوند. زمانی که یک کلاینت در LAN1 قصد دارد که یک سری اطلاعات را به سمت سرور داخل LAN1 ارسال کند، طبیعتاً باید یک سری ارتباطات این بین برقرار شود. حالا یک سوال این جا مطرح می شود و آن هم این است که آیا این پروسه ی انتقال به روتر ارتباطی دارد؟! پاسخ منفی است؛ چرا؟ چون این انتقال فقط و فقط به سوئیچ شبکه ی داخلی ۱ مربوط می شود.

اما چه زمانی نقش روتر موثر است؟ زمانی که قرار است یک سری اطلاعات بین شبکه ردوبدل گردد. روند انتقال اطلاعات بین این دو شبکه، بدین صورت است که مثلاً اطلاعات از سیستم اول فعال در شبکه ی ۱ به سمت سوئیچ شبکه ی LAN1 هدایت می شوندو سپس به سمت روتر می روند و در نهایت از روتر عبور کرده و به سمت سوئیچ LAN2 می روند و در نهایت به مقصد خود می رسند.

حالا این موضوع را در نظر داشته باشید که کل ترافیک این دو شبکه از همین یک روتر موجود عبور می کند. و اینجاست که مفهوم روتینگ و عملکرد روتر معنا پیدا می کند. البته ما در آینده به طور مفصل درباره ی انواع روترها و نحوه ی پیاده سازی آن ها، صحبت می کنیم. فقط این موضوع را بدانید که زمانی که قرار است اطلاعات بین دو شبکه ردوبدل شوند، این وظیفه ی روتر است که این کار را انجام دهد.

اما این جا یک بحث دیگر هم باز می شود و آن بحث Gateway می باشد. در ادامه ی بحث Gateway، زمانی که یک کلاینت اطلاعاتی را به سمت یک کلاینت دیگر ارسال می کند و یا در حال دریافت اطلاعات است، اصلاً نیازی به Gateway ندارد.

اما Gateway در کجا کاربرد دارد؟! نقش Gateway در شبکه هم راستا و هم سو با نقش Router در شبکه می باشد. بنا بر این باز هم زمانی که قرار است یک سری اطلاعات از LAN1 به سمت LAN2 هدایت شوند، حتماً باید Gateway وجود داشته باشد. در واقع Gateway به نحوی حکم درگاه انتقال اطلاعات را دارد.

این موارد، مواردی بودند که ما می خواستیم به صورت خلاصه از روند کاری روترها و ساختار شبکه در اختیار شما قرار دهیم. البته تمامی این سر تیترها در دوره ی +network به صورت مفصل، توضیح داده شده بود.

جمع بندی

ما متوجه شدیم که زمانی که یک شبکه از Gateway استفاده می کند که قرار باشد اطلاعاتش را به سمت خارج از شبکه ی اصلی خودش و به سمت یک LAN و یا WAN هدایت نماید. این اطلاعات با توجه به روتینگ هایی که روی روتر نوشته شده، تعیین مسیر می شود و کار روتینگ انجام می شود. اما برای انتقال اطلاعات در داخل یک شبکه، نیازی به روتر نیست.

اما Gatewat چگونه تعیین می شود؟ ببینید ما در روتر پورت های مختلفی داریم که هر پورت را به یک شبکه اختصاص می دهیم. اگر تصور کنیم که مثلاً پورت ۲ یک روتر را به شبکه ی LAN1 و پورت ۳ را به شبکه ی LAN3 متصل کردیم، IP پورت ۲: Gateway شبکه ی ۱ و IP پورت ۳ روتر: Gateway شبکه ی LAN2 می باشد.

البته بهتر است که اولین IP را به Gateway اختصاص دهیم.

خب حالا تصور کنید که IP هر پورت در روتر به شرح زیر می باشد:

IP Port 2 : 192.168.10.150

IP Port 3: 192.168.20.150

با توجه به اطلاعات بالا، Gateway LAN1 به صورت ۱۰.۱۵۰ و Gateway LAN2 به صورت ۲۰.۱۵۰ تعریف می شود. در نهایت IP که روی روتر تعریف می شود در واقع همان Gateway هر شبکه می باشد.