ساختار اصولی شبکه های کامپیوتری
از ابتدای دوره آموزشی جامع شبکه های کامپیوتری pbxshop، به شما گفتیم که قرار است در این دوره درباره شبکه های کامپیوتری، ساختار اصولی و درست آن ها، اجزای یک شبکه کامپیوتری و موارد مربوط به این شبکه ها با شما صحبت کنیم. تا به اینجای دوره، داستان همان طوری پیش رفت که به شما قول داده بودیم.
آنچه در این مقاله می خوانید:
اما در درسنامه دوازدهم این دوره قرار است که مروری داشته باشیم بر آنچه که تا به اینجای کار درباره ی ساختار اصولی شبکه های کامپیوتری ارائه داده بودیم. ما می دانیم که شبکه های کامپیوتری شبکه هایی هستند که لزوم وجود آن ها در هر مجموعه، سازمان و شرکتی، بسیار زیاد است. برای شما توضیح داده بودیم که هر شبکه ی کامپیوتری ساختار خاص خودش را دارد که این ساختار بر اساس وظایف و قابلیت های اعضای شبکه است که چیده می شود.
می دانیم که شبکه های کامپیوتری به دو گروه شبکه های LAN و WAN تقسیم می شوند. به شبکه های محلی و داخلی و محدود، شبکه کامپیوتری lan، و به شبکه های کامپیوتری گسترده، شبکه های wan گفته می شود. این شبکه های کامپیوتری می توانند از طریق تجهیزات مختلف با همدیگر ارتباط برقرار نمایند.
مهم ترین شبکه کامپیوتری wan که هر شبکه داخلی lan باید با آن ارتباط بگیرد، اینترنت است. در واقع هر شبکه ی محلی، یک اتصال و ارتباط با این شبکه گسترده خواهد داشت. در این درسنامه برای آخرین بار درباره ساختار اصولی شبکه های کامپیوتری صحبت می کنیم و این مبحث را می بندیم. بعد از این اتمام درسنامه دوازدهم، به کارگاه رفته و به مباحث مربوط کار با کلاینت ها و سرورها به صورت مستقیم، خواهیم پرداخت. پیشنهاد می کنیم برای آشنایی بیشتر با ساختار شبکه های کامپیوتری، با ما باشید :
ساختار اصولی شبکه های کامپیوتری
این قسمت را با یک مثال آغاز می کنیم. شبکه ای را تصور کنید که از یک شبکه wan یا اینترنت، مودم ، روتر ، سوئیچ و سایر کلاینت های مرتبط با آن، تشکیل شده است. طبیعتاً در این مدل شبکه ها، اینترنت از طریق یک زوج سیم، به مودم و پس از آن از طریق مودم به صورت کابل شبکه به شبکه کامپیوتری مورد نظر خواهد رسید.
حالا تصور کنید که ما با کمک یک سرور DHCP ، می خواهیم با تمامی این کلاینت های فعالی در شبکه ی کامپیوتری مورد نظر، ip بدهیم. رنج IP تعیین شده نیز برای DHCP SERVER از عدد ۲ تا ۹۹ تعریف شده است. بنابراین IP های تعریف شده برای هر کلاینت، به شرح زیر خواهد بود :
DHCP SERVER 2 – ۹۹
NET ID : 192.168.1.0/24
IP 1 : 192.168.1.2/24
IP 2 : 192.168.1.3/24
IP 3 : 192.168.1.4/24
نکته مهم : قبلاً هم گفته بودیم که بهتر است برای سرورها خودمان یک IP خارج از رنج DHCP SERVER تعیین کنیم.
از این رو IP تعیین شده برای سرور این شبکه به صورت زیر خواهد شد :
IP SERVER : 192.168.1.200/24
خوب؛ حالا باید برای روتر فعال در شبکه یک آی پی تعریف کنیم. قبلاً هم گفته بودیم که همیشه اولین هاست آی دی باید برای روترها تعریف شود. بدین ترتیب IP ROUTER به شرح زیر خواهد بود :
۱۹۲.۱۶۸.۱.۱/۲۴
همین آی پی، IP اختصاصی GTATEWAY ما نیز خواهد شد. این بدین معناست که تمامی کلاینت ها برای اینکه بتوانند با شبکه ای خارج از شبکه ی خودشان ارتباط برقرار نمایند، باید از این آی پی بگذرند. کما اینکه باید یادتان باشد که تمامی کلاینت های موجود در یک شبکه باید GATEWAY IP یکسانی داشته باشند.
مثلاً اگر ما برای یک کلاینت خاصی، G.W IP را ۱.۲ تعریف کنید، مطمئناً تمامی اطلاعاتی که قرار از طریق اتصال این کلاینت به بیرون از شبکه منتقل شود، مستقیماً به کلاینت ۲ که IP 1.2 گرفته منتقل خواهد شد. از این رو اطلاعات به هیچ وجه از شبکه بیرون نمی رود و داخل خود شبکه باقی می ماند. بنابراین معمولاً IP که برای G.W ها تعریف می شود، همان اولین هاست آی دی است که وجود دارد.
هرسوالی که داری در انجمن مطرح کنمودم ها
در درسنامه های قبلی یاد گرفته ایم که مودم ها در واقع نوعی مبدل هستند و عموماً داخل شبکه قرار نمی گیرند. حتی در ابتدای همین درسنامه دوازدهم هم اعلام کردیم که مودم ها وظیفه دارند تا اینترنت را به واسطه ی زوج سیم ها از مخابرات دریافت و آن را از طریق یک کابل شبکه به داخل یک شبکه LAN و کلاینت های فعال داخل آن هدایت نماید. یک مودم برای اینکه بتواند کار خود را به درستی انجام دهد باید BRIDGE شود.
یادتان باشد که مودم ها به هیچ وجه نمی توانند به عنوان اجزای یک شبکه ی LAN به حساب بیایند. این تجهیزات از جمله تجهیزاتی هستند که معمولاً قبل روترها قرار می گیرند و در حالت کلی، به تجهیزاتی که بعد از روترها در شبکه چیده می شوند، اجزا و تجهیزات شبکه داخلی LAN گفته می شود. بنابراین مودم ها از مهم ترین اعضای شبکه های WAN معرفی می شوند.
اتصال اینترنت
همان طور که می دانید در انتقال اینترنت از یک شبکه WAN به یک شبکه ی LAN، معمولاً مودم ها و روترها نقش بسیار مهمی را ایفا می نمایند. خیلی از کاربران و طراحان شبکه های کامپیوتری هم هستند که برای اتصالات مختلف دیگر از سوئیچ ها استفاده نمی کنند و به همان پورت های موجود بر روی روترها اکتفا می کنند که خوب این کار منطقی نیست. ولی در کل کاری نیست که جزو ممنوعات به حساب بیاید.
الان بحث ما چیز دیگری است. در مقابل برخی از کاربران هم هستند که اینترنت را مستقیماً به سوئیچ وصل می کنند و از روترها استفاده نمی کنند. این کار اصلاً کار صحیحی نیست. شما برای اتصال اینترنت به یک شبکه ی LAN، حتماً باید از روتر استفاده نمایید.
البته خیلی از افراد هم هستند که برای شبکه های خود از MODEM-ROUTER ها استفاده می کنند. استفاده از مودم روترها برای شبکه های خانگی که به امنیت خاص نیاز ندارند و تعداد کلاینت ها و زمان استفاده از اینترنت برای آن ها محدود است، ایرادی ندارد.
اما برای شبکه های بزرگ مانند شبکه کامپیوتری سازمان ها، شرکت ها و غیره، بهتر است که مودم ها و روترهای جداگانه استفاده شود. کما اینکه اگر دو تا اینترنت برای مجموعه ی خود در نظر گرفته اید، حتماً از دو مودم برای انتقال این اینترنت ها کمک بگیرید.
سلام تشکر از آموزش خوب شما
فقط یک قسمت در متن نیاز به اصلاح دارد
(این کار اصلاً کار صحیحی نیست. شما برای اتصال اینترنت به یک شبکه ی LAN، حتماً باید از —سوئیچ ها— استفاده نمایید. )
به جای سوئیچ باید کلمه روتر قرار بگیرد
سلام و ارادت
ممنون از شما
بله اصطلاح شد
مرسی جناب همتی 💯
ارادتمندم جناب آقای پارسایی