تنظیم ip بر روی کلاینت ها چگونه است؟ (جلسه ۵)

تنظیم ip بر روی کلاینت ها / چگونه می توانیم برای هر کلاینت ip جدا بسازیم؟

در درس شماره ۳ یاد گرفته بودیم که هر کلاینت موجود در یک شبکه، باید با یکدیگر در ارتباط باشند. توضیح دادیم که این کلاینت ها از طریق کابل های شبکه به هم متصل می شوند. این اتصال را اتصال فیزیکی نامیدیم و ذکر کردیم که تنها اتصال فیزیکی برای ارتباط کلاینت های موجود در یک شبکه کفایت نمی کنند. از این رو بحث اتصالات نرم افزاری به یک موضوع بسیار مهم و تاثیرگذار در اتصالات و ارتباطات کلاینت ها در شبکه های کامپیوتری مطرح گردید.

خوب؛ با تکیه بر این توضیحات، در درس شماره ۵، می خواهیم با هم یاد بگیریم که چگونه می توانیم تمامی کلاینت های حاضر در یک شبکه کامپیوتری را به صورت نرم افزاری به یکدیگر متصل سازیم. پاسخ این سوال یک کلمه است. آن هم ip است.

اما همین یک کلمه، پروسه ها و مراحل کاری مختلفی را دربر می گیرد و این مراحل نیاز به توضیح دارد. پس برای آشنایی با روش اتصال نرم افزاری کلاینت ها با یکدیگر در یک شبکه، ابتدا باید بدانیم که ip چیست؟ چگونه کار می کند و چه ساختاری دارد. به طور خلاصه سرفصل هایی که در درس شماره ۵ به آن خواهیم پرداخت؛ شامل سرفصل های زیر خواهند شد :

• ip چیست؟
• بررسی و آشنایی با ساختار IP
• IP چند بخش دارند؟
• NETWORK IP و HOST IP چیستند؟
• SUBNET ها
• روترها ROUTER
• اعداد IP رو چگونه تعیین می کنند؟
• جمع بندی و سخن آخر

خوب با توجه به مقدمه ابتدایی از درس شماره ۴ و آشنایی با سرفصل های این درس، به سراغ درس ۵ از دوره آموزشی جامع شبکه های اینترنتی PBXSHOP خواهیم رفت.

IP چیست؟

IP یا همان INTERNET PROTOCL، یک آدرس نحصر به فرد و ینیک است که برای هر کلاینت عضو شبکه به صورت کاملاً جداگانه تعریف می شود. در واقع به زبان خیلی ساده، IP ها آدرس هر کلاینت در شبکه های اینترنتی هستند. به عنوان مثال بیایید فرض کنیم که در یک شبکه کامپیوتری ۴ کلاینت وجود دارند. این کلاینت ها می توانند هر دستگاهی باشند.

دستگاه هایی مانند لب تاپ، PC، پرینتر، مودم، اسکنر، دستگاه های پُز، دستگاه های حضور و غیاب و غیره. هر کدام از این دستگاه ها برای این که بتوانند عضوی از شبکه باشند و اتصال لازم را با دستگاه های دیگر و سوئیچ ها برقرار کنند، باید اتصال نرم افزاری و سخت افزاری شوند.

برای یک اتصال سخت افزای که استفاده از کابل های شبکه کفایت می کند. اما اتصال نرم افزاری با IP ها انجام خواهد شد. در واقع ما با کمک IP  ها، یک آدرس برای هر کلاینت تعریف می کنیم که منحصراً برای خود آن دستگاه باشد. آدرسی که به هیچ وجه، هیچ دستگاه دیگری آن را ندارد و فقط معرف یک دستگاه در یک شبکه اینترنتی خواهد بود. این آدرس هم برای اتصال کلاینت ها نیاز است و هم برای زمانی که قرار است DATA و یا اطلاعاتی به آن دستگاه ارسال شود.

اما برای درک بهتر عملکرد IP و آشنایی با آن، نیاز است که بدانید اصلاً ساختار IP به چه صورت است و این آدرس چگونه نوشته می شود. در بخش بعدی آموزش به این موضوع خواهیم پرداخت :

بررسی و آشنایی با ساختار IP

مهم ترین و عمومی ترین چیزی که درباره ساختار IP ها تعریف می شود، مدل نوشتاری آن هاست. تمامی IP های دنیا به این صورت نوشته می شوند :

W.X.Y.Z

در ساختاری که بالا به آن اشاره شد، هر کدام از این حروف، یک متغیر هستند. متغیرهایی که می توانند اعداد ۰ تا ۲۵۵ را شامل شوند. البته لازم است بدانید که متغیر W، به هیچ وجه نمی تواند عدد صفر باشد. چون عدد اول آدرس است. کما اینکه برای متغیر آخر، یعنی متغیر  Z هم هرگز عدد ۲۵۵ تعریف نخواهد شد.

خوب؛ گفتیم که هر کدام از این متغیرها می توانند یک عدد از صفر تا دویست و پنجاه و پنج را به خود اختصاص دهند. اما یادتان باشد که این اعداد نباید اعداد دسیمال یا همان دَه دَهی باشند. این اعداد باید به زبان کامپیوتر یعنی همان زبان باینری تعریف شوند. به عنوان مثال؛ عدد ۳ به تنهایی یک عدد دسیمال است که مبنای آن عدد ۱۰ تعریف می شود. چنین عددی هرگز در کامپیوترها قابلیت شناسایی و فراخوانی ندارد؛ آن هم برای IP ها!

پس چه کار کنیم؟ شما باید تمامی اعداد دسیمال را به اعدا باینری تبدیل کنید. یعنی اعدادی که با صفر و یک تعریف می شوند. البته درباره اعداد باینری و چیستی آن ها در درس های آتی مفصلاً توضیح خواهیم داد. ولی برای درک بهتر ساختار IP همین قدر کفایت می کند که تمامی اعداد ذکر شده در IP باید باینری باشند.

نکته آخری که باید درباره ساختار IP باید برایتان بازگو کنیم این است که هر یک از متغیرهای تعریف شده در آدرس IP، ظرفیتی برابر با یک بایت دارند. پس در کل یک آی پی ۴ بایت ظرفیت دارد. همان طور که می دانید، هر بایت هم ۸ بیت است. پس در کل، یک IP 32 بیت ظرفیت دارد.

IP ها چند بخش دارند؟

هر IP از دو بخش HOST IP و NETWORK IP تشکیل شده است. به عنوان مثال به IP زیر دقت کنید :

۱۹۲.۱۶۸.۱.۱۰

در این آدرس شما می توانید دو بخش هاست آی پی و نتورک آی پی داشته باشید. به نتورک آی پی، رنج شبکه نیز گفته می شود. این قسمت بخش متغیر آدرس آی پی است و تعداد اعضای آن در IP های مختلف، متفاوت خواهد بود. اما ما از کجا متوجه شویم که کدام قسمت آی پی ، NET IP و کدام قسمت HOST IP می باشد.

تعیین کننده این موضوع، متغیری به نام SUBNET می باشد. ساب نت ها، اعدادی هستند که به واسطه ی آن ها می توانیم تعداد NET IP و HOST IP را مشخص کنیم. اما قبل از اینکه بخواهیم درباره SUBNET ها حرف بزنیم، ابتدا بهتر است ببینیم که اصلاً NETWORK IP و HOST IP چه هستند؟!

تعریف NETWORK IP  و HOST IP !

برای درک بهتر اینکه متوجه شویم، NET IP و HOST IP چه تعریفی دارند. نیاز است که دو شبکه مجزا با کلاینت های مختلف برای شما تعریف کنیم. به شبکه های زیر دقت کنید :

شبکه A که شامل کلاینت هایی با IP های زیر می شود :

۱۹۲.۱۶۸.۰.۱۰/۲۴

۱۹۲.۱۶۸.۰.۱۱/۲۴

۱۹۲.۱۶۸.۰.۱۲/۲۴

۱۹۲.۱۶۸.۰.۱/۲۴

و شبکه B که با IP های زیر تعریف می شود :

۱۹۲.۱۶۸.۱.۱۰/۲۴

۱۹۲.۱۶۸.۱.۱۱/۲۴

۱۹۲.۱۶۸.۱.۱۲/۲۴

۱۹۲.۱۶۸.۱.۱/۲۴

خوب؛ می دانیم که IP هیچ دستگاهی نباید در یک شبکه با دستگاه دیگر مشابه باشد. مگر اینکه رنج شبکه ها با هم متفاوت باشند. اما تعاریف اصلی؛ با نگاهی به این IP هایی که در دو شبکه A و B تعریف شده اند، متوجه می شویم که یک قسمتی از تمامی IP های موجود در یک شبکه شبیه به هم هستند. در واقع آی پی های موجود در یک شبکه، از یک بخش ثابت و از یک بخش متغیر تشکیل می شوند.

به بخش ثابت IP ADDRESS، NET IP و به بخش متغیر آن،HOST IP گفته می شود. در واقع نتورک ای پی ها در تمامی کلاینت های یک شبکه یکسان هستند و این بخش هاست ای پی است که برای هر کلاینت جداگانه تعریف می گردد. اما ما از کجا متوجه شویم که نتورک ای پی یک IP  چند است؟ با کمک SUBNET  ها. یعنی همان اعدادی که بعد از هر ای پی آدرس با یک بک اسلش از سایر اعداد جدا شده اند. اما SUBNET چیست؟

SUBNET ها

سابنت ها، اعداد بسیار مهمی هستند که می توانند نتورک IP هر شبکه را مشخص کنند. SUBNET ها کلاس های بسیار مختلفی دارند که هر کلاس نمایانگر یه NET IP خواهد بود. ما در ادامه سه کلاس SUBNET که معروف ترین و پرکاربردترین کلاس های آن می باشد برای تان شرح خواهیم داد. درست است که سابنت های کلاس های بسیار مختلفی دارند اما این کلاس ها جزو آن دسته از کلاس هایی هستند که معمولاً فقط با این ها سر و کار دارید.

SUBNET ۸ —————————– >> ۲۵۵.۰.۰.۰

SUBNET ۱۶  —————————– >> ۲۵۵.۲۵۵.۰.۰

SUBNET ۲۴  —————————– >> ۲۵۵.۲۵۵۵.۲۵۵.۰

خوب؛ توضیحات تکمیلی درباره اینکه این اعداد از کجا می آیند را در سرفصل های بعدی و درس های بعدی به شما خواهیم گفت. اما درباره همین سه کلاس موجود در سابنت ها، مشاهده می کنید که ما SUBNET های ۸، ۱۶ و ۲۴ را داریم و برای هر کدام از این سابنت ها یک آدرس تعریف شده است.

این بدین معناست که اگر در انتهای یک آدرس IP، عدد ۸ به عنوان SUBNET درج شده باشد، NET IP  شما تنها شامل عدد اول و مابقی صفر خواهد بود. اگر عدد SUBNET، ۱۶ باشد، NET IP شامل دو عدد و اول و مابقی صفر و در نهایت اگر عدد SUBNET، ۲۴ باشد، NET IP شامل سه عدد و اول ما بقی صفر خواهد شد. به مثال زیر دقت کنید :

مثلا NET IP برای کلاس های مختلف IP  زیر بدین صورت تعریف خواهد شد :

۱۹۲.۱۶۸.۱۰.۱۰۰

SUBNET 8 à ۱۹۲.۰.۰.۰

SUBNET 16 à ۱۹۲.۱۶۸.۰.۰

SUBNET 24 à ۱۹۲.۱۶۸.۱۰.۰

یعنی برای سابنت های ۸، تنها بخش اول ای پی، برای سابنت های ۱۶، دو بخش اول ای پی و برای سابنت های ۲۴، سه بخش اول ای پی، NET IP تعریف می شوند. نیاز است بدانید که در بین این کلاس های ذکر شده برای SUBNET های معروف، کلاس ۲۴، پرکاربردترین سابنت برای شبکه های کامپیوتری رایج می باشد.

خوب؛ پس حالا تکلیف سه عدد اول هر ای پی آدرس تا حدودی مشخص شد. اما درباره HOST IP  چطور؟ برای قسمت هاست ای پی در واقع هر عددی بین ۰ تا ۲۵۴ می تواند به این قسمت اختصاص داده شود. ولی شما باید این موضوع را بدانید که هر چقدر عدد SUBNET شما بزرگتر باشد، شما تعداد هاست های کمتری را می توانید برای یک مجموعه تعریف کنیم.

اما در کل سابنت ها بر اساس تعداد کلاینت های موجود در یک شبکه تعیین می شوند. این تعداد نیز در یک جدول و بر طبق یک سری استانداردهای از پیش تعیین شده، مشخص خواهد شد. مثلاً شما بررسی می کنید که داخل یک شبکه، ۵ تا کلاینت وجود دارد. بر طبق این تعداد شما باید بر طبق جدول زیر، کلاس مورد نظرتان را تعیین کنید و در نهایت، بر طبق کلاس تعیین شده، SUBNET مشخص خواهد شد.

مثلاً برای یک شبکه ۱۰ کلاینتی، SUBNET سابنت ۲۴ کفایت می کند. اما برای مثلاً مخابرات کل استان، شما باید سابنت ۸ را تعریف نمایید. پس به بیانی خیلی ساده، SUBNET بر اساس ظرفیت یک شبکه تعیین می شود. هر چه ظرفیت بیشتر باشد، عدد سابنت کوچکتر خواهد بود.

روترها ROUTER

بحث روترها بحث بسیار پیچیده و مفصلی است که در سرفصل های آتی باید به آن پرداخته شود. اما اگر خاطرتان باشد، در بخش تعریف NETWORK IP  و HOST IP، ما دو شبکه برای شما تعریف کردیم و آن ها را با نام های A و B تعریف نمودیم. حالا متوجه شدیم که نتورک ای پی و هاست ای پی برای این شبکه ها چگونه تعیین شده اند و درک کردیم که علت تفاوت نت ای پی هر شبکه با دیگری در چیست. اما این سوال مطرح می شود که اگر این دو شبکه کوچک، عضو یک شبکه بزرک کامپیوتری هستند، چگونه می توانند با هم ارتباط بگیرند؟

پاسخ این سوال ساده است؛ از طریق روترها. روترها دستگاه های مسیریابی هستند که می توانند شبکه های مختلف را به یکدیگر متصل نمایند. روترها وظیفه دارند رنج های مختلف شبکه های متفاوت را به هم مرتبط سازند. برای درک بهتر عملکرد سابنت ها و هاست ای پی و نت ای پی، همین اطلاعات محدود درباره روترها کفایت می کند.

اعداد IP رو چگونه تعیین می کنند؟

برای تعیین اعداد ای پی معمولاً دست شما کاملاً باز است و اما خوب یک سری استانداردهای اولیه نیز تعریف شده اند که پیشنهاد ما برای شبکه های محلی یا LAN، استفاده از همین استانداردهاست.

• وقتی عدد رنج یک شبکه ۱ تا ۱۲۶ باشد و SUBNET 8 برای آن تعریف شود، بهتر است که آدرس IP  با عدد ۱۰ شروع شود.
• وقتی عدد رنج یک شبکه ۱۲۸ تا ۱۹۱ باشد و SUBNET 16 برای آن تعریف شود، بهتر است که آدرس IP  با عدد ۱۷۲ شروع شود.
• وقتی عدد رنج یک شبکه ۱۹۲ تا ۲۲۳ باشد و SUBNET 24 برای آن تعریف شود، بهتر است که آدرس IP  با عدد ۱۹۲.۱۶۸ شروع شود.

نکته : تمامی اعداد انتخابی برای IP آدرس، باید از ۰ تا ۲۵۵ باشند و عدد اول نباید صفر و عدد آخر نباید ۲۵۵ باشد.

جمع بندی و سخن آخر

ما گفتیم که هر کلاینت عضو یک شبکه باید یک IP مجزا داشته باشند تا بتوانند با یکدیگر در ارتباط باشند. بعد برای شما یک شبکه را مثال زدیم که SUBNET 24 داشت. بر طبق این سابنت، گفتیم که برای عدد ۲۴، سه عدد اول NET IP و عدد آخر HOST IP تعریف خواهد شد.

متوجه شدیم که هر IP دو بخش ثابت و متغیر دارد که بخش ثابت آن، NET IP و بخش متغیر آن که برای هر دستگاه باید عدد متفاوتی باشد، HOST IP نامیده می شود. دریافتیم که کلاینت ها و دستگاه های مختلف تنها زمانی می توانند با هم در ارتباط باشند که یک سابنت و یا یک نتورک ای پی داشته باشند. بعد درباره سابنت ها و معروف ترین آن ها که اعداد ۸، ۱۶ و ۲۴ است و ویژگی های ان ها صحبت کردیم و در انتها به شما آموزش دادیم که اعداد یک IP چگونه می توانند انتخاب شوند.

برای کسب اطلاعات بیشتر در زمینه سانترال ، ویپ و شبکه با ما همراه باشید...

مقالات آموزشی سانترال پاناسونیک

ویدیوهای آموزشی رایگان

ما را در اینستاگرام دنبال کنید…