کابل های مخابراتی و انواع کابل مخابراتی

کابل های مخابراتی را می توان یکی از مهم ترین اجزا در برقراری ارتباطات دانست که در طول تاریخ با پیشرفت هایی همراه بوده اند و امروز شاهد استفاده از انواع این کابل های می باشیم.

برای کسانی که به صورت حرفه ای در زمینه تجهیزات مخابراتی فعالیت می کنند و یا اینکه قصد ورود به این حرفه و استفاده از دستگاه های سانترال را دارند، کسب اطلاعات در مورد انواع کابل های مخابراتی می تواند بسیار مفید و موثر باشد.

انواع کابل های مخابراتی

کابل مخابراتی در دسته بندی کابل های ارتباطی قرار می گیرد و وظیفه انتقال اطلاعات و دیتا را بر عهده دارد.

با توجه به طبقه بندی که برای این کابل ها در نظر گرفته شده است، می توان این کابل های ارتباطی را در دو دسته کابل های مسی و نوری تقسیم نمود.

انواع کابل های مسی و ویژگی های آن

کابل های مخابراتی مسی داری مغزی های از جنس مسی بوده و  به دو نوع هوایی و زمینی تقسیم می شوند.

با توجه به اینکه کابل های مسی هوایی بیشتر در معرض نور خورشید بارندگی قرار دارند، بر روی آن ها یک روکش قرار گرفته است تا مقاومت کابل در محیط های مختلف بالا برود و بتواند برای سال های متوالی مورد استفاده قرار بگیرد.

همین روکش که باعث مقاومت کابل می شود می تواند باعث کاهش انعطاف پذیری کابل شده که بیشتر برای محیط های بیرونی ساختمان ها از آن ها استفاده می شود.

کابل های مخابراتی مسی فقط در رنگ مشکی تولید شده و قطر مغزی در آن ها به چهار دسته تقسیم می شود.

کابل های زمینی با توجه به خصوصیاتی که دارند قابلیت خمش بیشتری داشته و از آن ها می توان برای محیط های داخلی ساختمان استفاده نود.

به طور کلی  می توان گفت انواع کابل های مسی عبارتند از:

• کابل ژله فیلد خاکی ( BFC )
• کابل هوایی ساده ( AC )
• کابل ایرک کانالی ( CUC )
• کابل هوایی مهاردار ( SSC )
• کابل ژله فیلد کانالی ( CFC )
• کابل دوبل هوایی مهاردار ( DW )

نکته ای که در مورد کابل های مهاردار می توان به آن اشاره نمود این است که برای مقاومت بیشتر و جلوگیری از خمش زیاد کابل، یک سیم بکسل نیز در کنار زوج های به هم تابیده شده قرار گرفته است.

کابل های فیبر نوری

کابلهای فیبر نوری از رشته های باریک از جنس سیلیکا ( شیشه) و یا پلاستیک ساخته می شوند و می توانند با سرعت بالاتر دیتا و اطلاعات را منتقل نمایند.

کابل های مخابراتی فیبر نوری با توجه به نوع کاربردی که می توانند در محیط داشته باشند در انواع مختلفی برای داخل و یا خارج از ساختمان تولید می شوند.

کابل فیبر نوری بیرونی

کابل های فیبر نوری که در بیرون از محیط ساختمان مورد استفاده می گیرند معمولا دارای مقاومت نسبت به آتش سوزی و همچنین ضد رطوبت می باشند که می تواند استفاده از آن برای محیط های مختلف و داخل کانال ها را فراهم نماید.

با توجه به پیشرفت هایی که در تکنولوژی به وجود آمده است امروزه شاهد تولید کابل های فیبر نوری با مقاومت بالا و وزن بسیار کم هستیم.

این کابل ها برای کاربرد های هوایی، زمینی، دریایی و قرار گرفتن در زیر خاک تولید می شوند و معمولاً در انواع دو حالیت یا چند حالتی به بازار عرضه می شوند.

از دیگر ویژگی های کابل های مخابراتی فیبر نوری بیرونی می توان به دارای پوشش ضد جونده، امکان تحمل رطوبت بالا، تحمل محدوده ی دمایی منفی ۴۰ تا مثبت ۸۰ درجه و … اشاره نمود.

هرسوالی که داری در انجمن مطرح کن

کابل های فیبر نوری درون ساختمان

با توجه به اینکه در محیط های داخلی محدودیت های زیادی وجود دارد، کابل های نوری مورد استفاده در این محیط ها باید از انعطاف بالاتری برخوردار باشند.

همچنین این کابل ها با توجه به اینکه در محیط های داخلی قرار می گیرند، فاقد روکش دارای مواد سمی و هالوژن ها هستند تا ایمنی محیط نیز بالا برود.

از انواع کابل های فیبر نوری داخلی می توان به تایت بافر، ریبون، اینتر کانکت، دراپ، توزیعی، رایزر و … استفاده اشاره نمود.

با توجه به احتمال آتش سوزی در محیط های مختلف برای از بین نرفتن ارتباطات، در ساخت کابل های فیبر نوری از مواد اولیه ای استفاده می شود تا مقاومت این کابل ها در مقابل آتش سوزی بالا برود.

تعداد زوج کابل های مخابراتی

کابل های مخابراتی با توجه به نوع استفاده از زوج سیم های مختلفی ساخته می شوند.

از سیم های تلفن تک زوجی به عنوان سیم رانژه نام برده می شود که برای ارتباط دادن پورت های مختلف در ترمینال کروز مورد استفاده قرار می گیرند.

کابل های دو زوجی نیز برای برقراری ارتباط بین تلفن و پریز مورد استفاده قرار می گیرند.

بنابراین می توان گفت کابل های مخابراتی را می توان با توجه به نوع کاربرد و نیاز از تک زوجی تا ۲۰۰ زوجی در بازار تهیه نمود.

مهم ترین موضوعی که در استفاده از کابل های مخابراتی وجود دارد آگاهی از رنگ بندی آن ها و قوانینی که در این زمینه وجود دارد می باشد.

رنگ بندی زوج سیم ها در کابل های مخابراتی

ترتیب تابیده شدن کابل های مخابراتی با توجه به رنگ بندی آن ها مشخص می شود و نمی توان هر رنگی را با رنگ دیگر ترکیب کرده و از در محیط استفاده نمود.

ترکیب بندی رنگ ها طبق استاندارد می تواند مزایای بسیار زیادی در هنگام عیب یابی و یا اتصال و استفاده از قابلیت های مختلف دستگاه سانترال در محیط به همراه داشته باشد.

رنگ بندی شامل ۵ رنگ اصلی و ۵ رنگ فرعی می باشد که می توان هر کدام از رنگ های اصلی را به ترتیب به رنگ های فرعی قرار داده و سپس به سراغ رنگ اصلی بعدی رفته و آن را با رنگ های فرعی به ترتیب ترکیب می کنیم.

رنگ های اصلی در کابل های مخابراتی به صورت زیر می باشند.

 سفید، قرمز، مشکی، زرد و بنفش

هر کدام از این رنگ ها را به ترتیب باید با رنگ های فرعی  آبی، نارنجی، سبز، قهوه ای و طوسی ترکیب نموده و از ترکیب آن ها نهایتاً ۲۵ زوج سیم تهیه نمود که برای اتصال دستگاه سانترال به پست های مخابراتی مورد استفاده قرار می گیرند.

بر طبق اصول ترکیب رنگ ها و رنگ بندی آن ها، زوج سیم اول را رنگ سفید – آبی، زوج سیم دوم را سفید – نارنجی و به همین ترتیب برای تمامی رنگ های اصلی و فرعی تشکیل داده می شود یا به اصلاح به هم تابیده می شوند.

همه چیز درباره سانترال پاناسونیک 

ویدیوهای آموزشی رایگان در زمینه سانترال